Główną różnicą pomiędzy stalą nierdzewną 410 i 410S jest zawartość węgla i przeznaczenie.
Stal nierdzewna 410 to stal nierdzewna ogólnego przeznaczenia zawierająca minimum 11,5% chromu. Oferuje dobrą odporność na korozję, wysoką wytrzymałość i twardość. Jest często stosowana w zastosowaniach wymagających umiarkowanej odporności na korozję i wysokich właściwości mechanicznych, takich jak zawory, pompy, elementy złączne i komponenty dla przemysłu naftowego.
Z drugiej strony stal nierdzewna 410S jest niskowęglową modyfikacją stali nierdzewnej 410. Zawiera niższą zawartość węgla (zwykle około 0,08%) w porównaniu do 410 (maksymalnie 0,15%). Obniżona zawartość węgla poprawia jej spawalność i czyni ją bardziej odporną na uczulenie, czyli tworzenie się węglików chromu wzdłuż granic ziaren, co może zmniejszyć odporność na korozję. W rezultacie 410S lepiej nadaje się do zastosowań, w których wymagane jest spawanie, takich jak skrzynki do wyżarzania, elementy pieców i inne zastosowania wysokotemperaturowe.
Podsumowując, główne różnice pomiędzy stalą nierdzewną 410 i 410S polegają na zawartości węgla i ich zastosowaniach. 410 to uniwersalna stal nierdzewna o wyższej zawartości węgla, natomiast 410S to odmiana o niskiej zawartości węgla, która zapewnia lepszą spawalność i odporność na uczulanie.
Czas publikacji: 23-05-2023